زنده‌گی نامه لوییزا می الکات

لوییزا می الکات (Louisa May Alcott) نویسنده، شاعر و فعال اجتماعی آمریکایی بود که بیشتر به سبب رمان مشهور خود، زنان کوچک (Little Women)، شناخته می‌شود. وی در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۸۳۲ در جرمن‌تاون، پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. پدر او، آموس برونسون الکات، آموزگار و اصلاح‌طلب اجتماعی برجسته‌ای بود که به آرمان‌های تعالی‌گرایی (Transcendentalism) باور داشت و در حلقه فکری‌ای فعالیت می‌کرد که شامل چهره‌هایی چون رالف والدو امرسون، هنری دیوید ثورو و ناتانیل هاوثورن می‌شد. لوییزا در چنین محیطی پرورش یافت و از همان دوران کودکی در معرض ایده‌های فلسفی، اخلاقی و اصلاح‌طلبانه قرار گرفت که نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت و آثار ادبی‌اش ایفا کرد.

خانواده الکات اغلب با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کردند، و لوییزا از سنین پایین مسئولیت‌هایی را برای کمک به خانواده بر عهده گرفت. او به‌ویژه به عنوان معلم، پرستار، خیاط و نویسنده برای مجلات مختلف کار کرد. وی از همان جوانی استعداد نویسندگی خود را نشان داد و نوشتن را هم به عنوان راهی برای بیان احساسات و هم به عنوان منبع درآمد در پیش گرفت. اولین آثار چاپ‌شده او اغلب داستان‌هایی پُرهیجان، اخلاقی یا عاشقانه بودند که در مجلات عامه‌پسند منتشر می‌شدند و با نام مستعار A. M. Barnard نوشته می‌شدند.

در سال ۱۸۶۲، در جریان جنگ داخلی آمریکا، لوییزا به عنوان پرستار داوطلب به خدمت پیوست و مدتی در بیمارستانی نظامی در واشنگتن دی‌سی مشغول به کار شد. تجربه‌های دردناک و تأثیرگذار او در این دوره بعدها در اثری با عنوان صحنه‌هایی از زندگی یک پرستار بیمارستانی (Hospital Sketches) منتشر شد. این اثر با استقبال خوبی روبرو شد و به شناخت بیشتر او به‌عنوان نویسنده کمک کرد.

اما نقطه عطف زندگی ادبی الکات با انتشار رمان زنان کوچک در سال ۱۸۶۸ رقم خورد. این رمان که به نوعی بازتاب زندگی شخصی او و خواهرانش بود، ماجراهای چهار خواهر خانواده مارچ—مگ، جو، بث و ایمی—را در دوران جنگ داخلی آمریکا روایت می‌کند. شخصیت جو مارچ که مستقل، باهوش و جاه‌طلب است، تا حدود زیادی بازتاب خود لوییزا است. زنان کوچک بلافاصله مورد تحسین منتقدان و محبوبیت عمومی قرار گرفت و موفقیت تجاری چشم‌گیری کسب کرد. این اثر، همراه با دنباله‌های آن یعنی زنان خوب (Good Wives)، مردان کوچک (Little Men) و پسران جو (Jo’s Boys)، نام لوییزا می الکات را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نویسندگان ادبیات نوجوانان در تاریخ ثبت کرد.

الکات با وجود موفقیت‌های ادبی‌اش، هرگز از مسئولیت‌های اجتماعی و اعتقادات اصلاح‌طلبانه‌اش دور نشد. او طرفدار سرسخت حقوق زنان، لغو برده‌داری و برابری اجتماعی بود. وی در گردهمایی‌های مربوط به حقوق رأی زنان شرکت می‌کرد و حتی از اولین زنانی بود که در انتخابات محلی ماساچوست رأی داد. همچنین، او در سال‌های پایانی عمرش همواره درگیر فعالیت‌های خیریه و حمایت از نویسندگان جوان‌تر بود.

او هرگز ازدواج نکرد و تمام عمر خود را به خانواده‌اش، به‌ویژه خواهران و والدینش، وفادار ماند. به‌خصوص پس از درگذشت مادرش، مسئولیت نگهداری از پدر بیمار خود را نیز بر عهده گرفت. وی در سال‌های پایانی زندگی با مشکلات جسمی متعددی دست به گریبان بود، از جمله بیماری‌هایی که گفته می‌شود احتمالاً ناشی از مسمومیت با جیوه‌ای بود که در درمان تیفوس در دوران پرستاری‌اش به‌کار رفته بود.

لوییزا می الکات در تاریخ ۶ مارس ۱۸۸۸، تنها دو روز پس از درگذشت پدرش، در سن ۵۵ سالگی در بوستون، ماساچوست درگذشت. او در گورستان اسلیپی هالو در کنکورد، ماساچوست به خاک سپرده شد، در کنار نویسندگان برجسته‌ای چون امرسون، ثورو و هاوثورن. آثار او، به‌ویژه زنان کوچک، هنوز هم در سطح جهانی محبوبیت دارد و بارها اقتباس‌های سینمایی، تلویزیونی و تئاتری از آن ساخته شده است. لوییزا می الکات به عنوان نویسنده‌ای که توانست با نگاهی صمیمی، صادقانه و انسانی به زندگی زنان و دختران بپردازد، جایگاهی ویژه در تاریخ ادبیات دارد و تأثیر او تا به امروز پابرجاست.

از ابراز محبت و نظرات خوب شما بسیار سپاسگزاریم!

حضور شما در صفحه ادبی (فراز) به ما انگیزه می‌دهد تا با اشتیاق بیشتری در مسیر رشد و حمایت از ادبیات گام برداریم.

برای حمایت مستمر از فعالیت‌های ادبی فراز، خواهشمندیم صفحه ما را دنبال کنید و به وب‌سایت رسمی‌مان به آدرس www.faraaaz.com

(http://www.faraaaz.com)

مراجعه کنید تا از آخرین اخبار و خدمات بنگاه انتشاراتی فراز مطلع شوید.

با احترام

بنگاه انتشاراتی فراز

ایمیل: support@faraaz.no

(mailto:support@faraaz.no)

وب‌سایت ما:

www.faraaaz.com

(http://www.faraaaz.com)