در پاسخ این پرسش نویسنده‌ها نظریات مختلفی دارند و ابراز کرده‌اند که این نظریات کمکی به‌ یک شخص می‌کند تا خوب‌بنویسد و خوب‌نویسی را بهتر بلد شود. شیوا ارسطویی  معتقد بود که خوب نوشتن، حاصل زیاد نوشتن است. به باور این نویسنده، فرد اگر تلاش کند زیاد بنویسد، تلاش کند مدام بنویسد و در مورد آنچه می‌نویسد، چگونه نوشتن و اصول نوشتاری آگاهی داشته باشد، نوشته‌اش تاثیرگذار و قابل تامل خواهد بود. این نویسنده هم‌چنان می‌گفت یک فرد باید معیارهای نویسندگی را در نظر بگیرد، مثلا بداند عناصر د

رضا براهنی منتقد مشهور ایرانی که آثار مهمی در زمینه‌ی داستان و نقد ادبی دارد و خود را نیز بنیادگذار نقد مدرن و اصول آن در ادبیات فارسی می‌دانست، ‌دارای نوشته‌های زیادی است.  او بعد از مرگ آثار مهمی به جا گذاشت. شاگردان بسیاری تربیت کرد. شاگردانی که اکثر آنها نویسندگان یا شاعران زبردستی شدند. شاگردانی که خود ناقد شدند، ‌نوشتند و راه تازه را در داستان تعقیب کردند. علاوه بر این، براهنی با نقد شعر و ادبیات ایرانی به یکی از بزرگ‌ترین منتقدان این عرصه بدل شد، کسی که نقد را به شاخه‌

نوشتن برای چه؟ پرسش قابل تامل است. یکی شاید این را بپرسد و یکی هم شاید بگوید چرا بنویسیم و برای چه؟ الیف شافاک معتقد است که نوشتن همه چه و برای همه چه. یعنی برای ثبت رخدادها، اعتراض‌ها،‌ وقایع و آنچه اتفاق افتاده و نوشتن برای کشف و برای رفع دلتنگی و برای زیستن در جهان خود و ثبت آمده‌ها و داده‌های جهان خود. نوشتن برای همه چه، همه شده‌ها و هستی‌ها و نوشتن برای آینده که می‌آیند و از رخدادهای که پند اند و نصیحت برای آیندگان و زندگی است برای حال و از گذشته تاریخی است برای بشر.   ا

در چند سده‌ی اخیر هزاران داستان کوتاه نوشته و نشر شد. این داستان‌ها دارای حجم بی‌شمار و گاهی حجم کم بوده‌اند. اما معمولا از چارصد واژه بیش‌تر بوده است. در این میان داستان‌های هم است واژه‌های کم دارند و از آن‌ها به‌عنوان کوتاه‌ترین داستان‌های کوتاه جهان یاد می‌شود. اما همینگوی داستانی دارد که چار کلمه است. این داستان کوتاه‌ترین داستان جهان  حساب می‌شود. این داستان کوتاه چند وجهی است و می‌تواند باعث الهام‌بخشی برای نویسندگان دیگر باشد. این داستان است: «برای فروش، کفش‌های نوزاد،

شب‌های روشن نوشته‌ی داستایوفسکی رمان مهمی است. این رمان نام دارد و نشان و خوانندگان بی‌شمار. بسیاری به داستایوفسکی روان‌شناس خوب می‌گویند؛ زیرا آن‌قدر درگیر بحث‌های مربوط این بخش و انسان‌شناسی در رمان‌هایش شده که خواننده را به عمق انسان‌شناختی می‌برد. شب‌های روشن را مقدمه‌ی برای آغاز بقیه رمان‌های این نویسنده می‌دانند اما این رمان به‌تنهایی رمان بزرگ و مهم است.  شب‌های روشن در واقع رمانی کوتاه است، خواننده را به‌ خوبی با آثار او آشنا می‌کند. شاید شخصیت‌پردازی این کتاب به خوبی