زمین سوخته؛ یکی از رمانهای مهم دنیا در زمینهی جنگ
- faraaaz2025
- Nov 16
- 2 min read
«زمین سوخته» نوشتهی احمد محمود روایت تجربهاش از جنگ است. جنگی که نویسنده گواه صحنههایش بوده و شاهد کشتار و درد بوده و با آن زیسته است. برادرش در این جنگ ناپدید شده و آدمهای بسیاری به خاک رفتهاند. این رمان، اثر برتری است و خوانندگان زیادی داشته است. منتقدین زمین سوخته را یکی از رمانهای برتر در زمینهی جنگ در جهان دانستهاند.
زمین سوخته در ۱۳۶۱ منتشر شد. نویسنده در مورد انتشار این کتاب گفت: «وقتی خبر کشته شدن برادرم را در جنگ شنیدم، از تهران راه افتادم رفتم جنوب. رفتم سوسنگرد، رفتم هویزه. تمام این مناطق را رفتم. تقریباً نزدیک جبهه بودم. وقتی برگشتم، واقعاً دلم تلنبار شده بود. دیدم چه مصیبتی را تحمل میکنم. اما مردم چه آراماند. چون تا تهران موشک نخورد، جنگ را حس نکرد. دلم میخواست لااقل مردم مناطق دیگر هم بفهمند که چه اتفاقی افتاده است. همین فکر وادارم کرد که زمین سوخته را بنویسم.»
بریدهی رمان:
« جوان خاکستری پوش روبرویم ایستاده است و حرف می زند. نمیدانم چه میگوید. صدایشس را نمی شنوم. به لبهایش نگاه میکنم که تند تند حرکت می کندد . دندانهای ناموزونش پیدا و ناپیدا می شوند. نگاهم از لبانش سر می خورد رو دماغش. چه بزرگ و بی قاعده به نظرم می آید. بعد به چشمانش نگاه می کنم که انگار کلاپیسه است. حالا، پیشانی جوان خاکستری پوش است. عرق و خاک هم قاطی شده است و تمام پیشانی اش را پوشانده است. ناگاه از بالای سر جوان خاکستری پوش چشمم می افتد به دستی که در انفجار از شانه جدا شده است و همراه موج انفجار بالا رفته است و تو خوشه خشک نخل بلند پایه گوشه حیاط ننه باران گیر کرده است. آفتاب کاکل نخل را سایه روشن زده است. خون خشک، تمام دست را پوشانده است. انگشت کوچک دست، از بند دوم قطع شده است و سبابه اش مثل یک درد، مثل یک تهمت و مثل یک تیر سه شعبه به قلبم نشانه رفته...»
.
.
.
فراز، آیینهدار فرهنگ و هنر!
Follow us:
Comments