عشق یعنی به اشتراک گذاشتن لحظات شادی و غم و درد و شادی با یکدیگر. در واقع، عشق به معنای فراتر رفتن از منیت و انتظارات شخصی و گشودن به روی دیگران و دنیای اطرافمان است. عشق یعنی ماندن در زمان و مکانی که آرزویش را داریم و با کسی که دوستش داریم. این به معنای پذیرش و در آغوش گرفتن بی قید و شرط یکدیگر است. عشق یعنی تلاش برای حفظ و تقویت رابطه، برای رشد و پیشرفت همزمان. این تلاش ممکن است شامل صبر، بخشش، درک و همدلی باشد. عشق یعنی زیبایی. زیبایی در دیدن جذابیت دیگران و قدردانی از آنها. زیبایی در ارتباط صمیمی و عمیق با دیگران و ایجاد همبستگی و اتحاد. زیبایی در خلق لحظات شاد و دلنشین برای یکدیگر و به اشتراک گذاشتن آنها. عشق یعنی خدا. چون خدا خودش عشقه. عشقی که بی قید و شرط است و همه را در بر می گیرد.