زاویهی دید اول شخص در داستانها از کجا آمد؟
- faraaaz2025
- Nov 20
- 1 min read
زاویهی دید اول شخص در داستانها مهم است. اما در فیلم و تئاتر زاویهی دید اول شخص وجود ندارد. در واقع اولین رمانها به تقلید از دفترچهی خاطرات و زندگینامهها با زاویهی دید اول شخص نوشته شدهاند. نقاشها در معرفی کار خود از زاویهی دید اول شخص کار میگرفتند و خاطرهنویسها نیز با این زاویه سروکار داشتند و دارند. داستانها از خاطرهها زاویهی اول شخص را گرفتند و حالا این زاویه کارآمدترین زاویه در داستانها است.
زاویهی اول شخص در داستانهای کلاسیک بیشتر میاید و بهتر میتواند تجربیات و منظور معرضانهی فرد و نویسنده را منتقل کند. برای همین، این زاویه برای انتقال تجربهها و ذهن فرد مهم پنداشته میشود و بیشتر داستانهای که با این زاویه نوشته شدهاند متهم میشوند محتوا و قضاوتها آمده از تجربه و ذهن خود نویسنده است. در این زاویه مخاطب با نویسنده شدیدا مواجه است و توگویی با سرگذشت یا سرنوشت و گفتههای شخصی شخص نویسنده روبرو شده است.
فراز، آیینهدار فرهنگ و هنر!
Follow us:
Comments